라틴어 문장 검색

Quid ergo valeat vel prosit amicus eloquens tibi Tullius in amicitiae libro demonstrat.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 6:1)
Tandem aliquando mihi venit in manus, liber ille quem De amicitia Tullius scripsit;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:5)
maxime cum pueritiam tuam in studiis huiusmodi triveris, et Tullii Ciceronis librum De amicitia legeris;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:21)
Constat enim Tullium verae amicitiae ignorasse virtutem;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:1)
Nonne satis tibi est hinc quod ait Tullius:
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:11)
"Vix enim", ut ait Tullius, "tria vel quatuor amicorum paria in tot retro saeculis fama concelebrat" (Lib.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:46)
"Quo circa amici", ut ait Tullius, "et absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles valent;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:14)
Pulchre de his Tullius:
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:21)
Repertos quosdam dicit Tullius, qui pecuniam praeferre amicitiae sordidum aestimarent;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:30)
Verbi pauperiem redimit splendore colorum Tullius et dictis ornatus fulgura donat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 20:8)
Nec mirum si cedit ad hec Prudencia, que sic Excedunt matris Nature iura, quod eius Exuperant cursus, ad que mens defficit, heret Intellectus, hebet racio, sapiencia nutat, Tullius ipse silet, mutescit musa Maronis, Languet Aristotiles, Ptholomei sensus obumbrat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:20)
Ubi nummorum perorat plenitas, jam Tullius sui monetam vendit eloquii, sui pudoris monilia in aurum commutat Lucretia;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 52:6)
cum Tullio, orationem rhetoricis colorum stellare sideribus;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 52:27)
Imperator autem, intelligens regionem depopulari, Rudolfum Peel de Lan et Rotgerum, filium Dagoberti, viros disertissimos, de terra et cognatione Francigenarum, duci misit, rogans ut a praeda regni sui et vastatione cessaret exercitus, et captivos quos petebat sine dilatione redderet.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 18:1)
Crastina vero luce exorta, Cunonem comitem de Monte acuto, et Baldewinum de Burg, viros nobilissimos, et in omni verbo disertissimos, jussit coram adesse, quos ad suscipiendum obsidem filium imperatoris confidenter direxit:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 30:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION